در برخی موارد جهت کاهش برخی مشکلات مرتبط با خواب از داروهای خواب استفاده می شود. در این زمینه داروهای مختلفی وجود دارد که هر یک قسمت خاصی از مغز را مورد هدف قرار می دهند. این مغز است که تعیین می کند چه موقع بدن به خواب رود و چه موقع از خواب بیدار شود. این امر فرایند پیچیده ای دارد که قلب، ریه ها و عضلات را نیز در بر می گیرد.
از بی خوابی رنج میبرید؟ تاکنون چیزی درباره تست خواب شنیده اید؟
داروهای خواب می توانند تسکینی برای افرادی باشند که از مشکلات خواب رنج می برند. این روش درمان، سلامت کلی را ارتقا می بخشد. با این وجود، در مصرف هر دارویی، خطراتی نیز نهفته است. مصرف داروهای خواب نیز در بسیاری از افراد، عوارض جانبی ایجاد می کند.
به یاد داشته باشید که داروها به شیوه های مختلف می توانند بر روی سلامت افراد تاثیر بگذارند. دارویی که در یک فرد به خوبی اثر می گذارد، ممکن است در فرد دیگر موثر واقع نشود. تنها پزشک تان می تواند تعیین کند که آیا یک دارو در شما موثر واقع می شود یا خیر. از اینرو هیچگاه بدون تایید پزشک، دارویی را مصرف نکنید.
اختلالات قابل درمان با داروهای خواب
قرص خواب آور، رایج ترین شکل داروهای خواب محسوب می شود. از این قرص برای درمان بیخوابی استفاده می شود. افراد مبتلا به بی خوابی در به خواب رفتن یا حفظ خواب مشکل دارند. آنها ممکن است خیلی زود از خواب بیدار شوند و یا بعد از خواب احساس خستگی و کسالت کنند.
بالعکس، برخی افراد به راحتی به خواب می روند. آنها زمانی که باید بیدار شوند سطح خواب آلودگی زیادی دارند. در این مورد محرک ها می توانند هوشیاری و تمرکز تان را افزایش دهند. محرک ها اغلب توسط افراد مبتلا به پرخوابی یا نارکولپسی استفاده می شوند. چنانچه افراد مبتلا به نارکولپسی، علائم مربوط به کاتاپلکسی را داشته باشند، ممکن است داروهای دیگر را نیز مصرف کنند.
افرادی که خواب کافی ندارند، ممکن است زمانی که نیاز به هوشیاری دارند، از محرک ها استفاده کنند. این مورد اغلب در افراد مبتلا به اختلال شیفت کاری صدق می کند.
خواب آلودگی بیش از حد نیز نشانه ای از آپنه انسدادی خواب است. درمان با سی پپ، ابزارهای دهانی یا جراحی ممکن است مشکل تان را کنترل کند و از خواب آلودگی شما بکاهد. اگر خواب آلودگی برطرف نشود، ممکن است تجویز محرک به همراه یکی از درمان های دیگر ترکیب شود.
افراد مبتلا به اختلالات حرکتی مانند سندرم پای بی قرار یا حرکات دوره ای اندام ها ممکن است نیاز به درمان با دارو داشته باشند. خواب شما می تواند در اثر هر یک از این اختلالات به شدت مختل شود.
بعضی از پاراسومنیا ها مانند اختلال رفتاری خواب REM و گیج بیداری می توانند نگران کننده و خطرناک باشند. و ممکن است برای درمان آنها از برخی داروها استفاده شود. اختلال خوردن در خواب یکی دیگر از انواع پاراسومنیا است که به درمان با داروهای خواب به خوبی پاسخ می دهد.
مصرف ملاتونین مازاد نیز ممکن است به افرادی که دچار اختلال خواب ریتم شبانه روزی هستند، کمک کند. نمونه هایی از اختلال شامل جت لگ و اختلالات فاز خواب پیشرفته است. ملاتونین، یک هورمون طبیعی است که به نظر می رسد در کمک به حفظ چرخه خواب و بیداری منظم، نقش مهمی در بدن ایفا می کند.
در اغلب مواردی که یک اختلال خواب شدید دارید، داروهای خواب مورد استفاده واقع می شوند. برای اختلال خواب خفیف، عوارض جانبی بالقوه اغلب بیش از مزایای استفاده هر یک از این داروها است. اگر علائم شما نسبتا ملایم باشد، سایر روش های درمان در اولویت می باشند.
عوارض جانبی احتمالی داروهای خواب
هر دارو دارای پتانسیلی برای ایجاد برخی عوارض جانبی است. این عوارض اغلب بسیار خفیف هستند. برخی از آن ها عبارتند از سرگیجه و ناراحتی معده. اما برخی از عوارض جانبی نیز می تواند بسیار شدید باشند. شما باید در مورد این مسئله به طور دقیق با پزشک خود مشورت کنید.
در مورد شایع ترین عوارض جانبی داروهای خواب، از پزشک پرس و جو کنید. همچنین باید در مورد هر خطری آگاه باشید. پزشک تان می تواند در مقایسه خطرات بالقوه و مزایای مصرف داروها به شما کمک کند. زنان باردار یا شیرده، باید از خطرات خاصی که این داروها دارند، آگاه باشند.
به همراه داروهای خواب، اطلاعات مفصلی موجود است. این اطلاعات، همه عوارض جانبی ممکن را توصیف می کند. قبل از مصرف دارو، این اطلاعات را به دقت بخوانید. چنانچه سوالی دارید یا نگران هستید با پزشک، پرستار یا داروساز خود مشورت کنید.
بسیاری از داروها می توانند زمانی که آنها را برای مدت طولانی مصرف می کنید، وابستگی ایجاد کنند. اگر به طور ناگهانی مصرف دارو را متوقف کنید، ممکن است یک سری عوارض جانبی جدی حاصل شود. بدن شما همچنین ممکن است به دارو تحمل نشان دهد. این به این معنی است که شما باید دوزهای بالاتری از دارو را مصرف کنید تا موثر واقع شود.
عوارض جانبی جدی زمانی رخ می دهد که دارو را به درستی مصرف نکنید. دستورالعمل هایی را که با نسخه شما همراه است، به دقت دنبال کنید. تنها مقدار دارویی را که پزشک تان تجویز کرده است، مصرف کنید. همچنین باید دارو را فقط در مواقعی که به شما دستور داده، مصرف کنید.
دستورالعمل ها همچنین به شما می گویند که در چه زمانی از روز باید دارو را مصرف کنید. بسیاری از قرص های خواب آور باید قبل از این که به رختخواب بروید، مصرف شوند. حتما اطمینان حاصل کنید که دارو را باید به همراه غذا یا بدون غذا مصرف کنید. بیشتر قرص های خواب آور باید با معده خالی مصرف شوند.
پزشک تان همچنین باید از پیشرفت درمان شما در حین مصرف دارو مطلع باشند. او را از هر دارو دیگری که مصرف می کنید مطلع سازید. در هنگام مصرف بیش از یک دارو، باید مراقب باشید. برخی از داروها هنگامی که با سایر ترکیبات همراه شوند، می توانند مشکلات جدی ایجاد کنند.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در اینباره و مشاوره، همین امروز با کلینیک ما تماس حاصل فرمایید.
شاد و سلامت باشید.
تحقیق و ترجمه: مینو زرفش
