تشریح تست توانایی بیدار ماندن (MWT)
تشریح کامل تست خواب در کلینیک بهرست
تست توانایی بیدار ماندن (MWT) ابزاری جهت اندازه گیری میزان هوشیاری افراد در طول روز است. این تست نشان می دهد که شما در طول یک بازه زمانی مشخص تا چه اندازه قادر به بیدار ماندن یا نماندن هستید.
این آزمون بر اساس این ایده طراحی شده است که بیان می کند: توانایی شما برای بیدار ماندن، در برخی موارد با اهمیت تر از سریع به خواب رفتن است. در این موارد تست توانایی بیدار ماندن جهت بررسی این امر به کار می رود که یک فرد مبتلا به اختلالات خواب، پس از شروع خط درمان تا چه حد قادر به بیدار ماندن خواهد بود. این سنجش همچنین تعیین می کند که بیمار تا چه اندازه خسته است و آیا می تواند رانندگی کند یا سایر فعالیت روزمره خود را انجام دهد یا خیر.
تست توانایی بیدار ماندن ، شما را از عوامل بیرونی که می توانند بر توانایی به خواب رفتن تان تاثیر بگذارند، دور می کند. این عوامل شامل موارد زیر می باشند:
- دما (خیلی گرم یا خیلی سرد)
- نور
- سر و صدا
- فعالیت
تست توانایی بیدار ماندن جهت بررسی این موضوع کاربرد دارد که آیا یک فرد مبتلا به اختلالات خواب به خوبی به درمان پاسخ می دهد یا خیر. ممکن است در یک بازه زمانی مشخص، نتایج آزمایشات متعدد با یکدیگر مقایسه شوند. این امر نشان خواهد داد که روش درمان تا چه اندازه برای فرد مفید واقع شده است.
از بی خوابی رنج میبرید؟ تاکنون چیزی درباره تست خواب شنیده اید؟
تست توانایی بیدار ماندن ممکن است به منظور ارزیابی توانایی جهت بیدار ماندن در یک فرد مبتلا به اختلالات خواب مورد استفاده قرار گیرد. این موضوع در مواردی که شغل فرد شامل حمل و نقل عمومی یا امنیت باشد، اهمیت بیشتری پیدا می کند. نتایج این تست، تنها یک فاکتور مورد استفاده در ارزیابی خطر احتمالی بروز یک حادثه مرتبط با کار خواهد بود.
شواهد اندکی مبنی بر این موضوع وجود دارد که چه زمانی جهت انجام این تست در کودکان مناسب است.
قبل از تست توانایی بیدار ماندن ، متخصص خواب به شما کمک خواهد کرد که تصمیم بگیرید چه اموری را انجام دهید و چه اموری را انجام ندهید. ممکن است از شما خواسته شود که در صبح روزی که تست توانایی بیدار ماندن دارید یک آزمایش اعتیاد بدهید. این امر در حصول نتایج دقیق تر تست توانایی بیدار ماندن موثر است.
عوامل زیر ممکن است بر نتیجه این تست تاثیر بگذارند:
- اضطراب
- تنش
- افسردگی
- سن
- کافئین
- مواد مخدر و داروها
- میزان خواب قبل از تست
ممکن است لازم باشد قبل یا در طول سنجش از مصرف هر یک از مواد زیر خودداری کنید:
- دخانیات
- کافئین
- داروها
تست توانایی بیدار ماندن مشتمل بر چهار آزمایش خواب است که در مجموع دو ساعت طول می کشد. گاهی اوقات، شما همچنین می توانید یک تست خواب شبانه در شب قبل از تست توانایی بیدار ماندن انجام دهید. بسیار حائز اهمیت است که قبل از این تست، یک خواب طبیعی و با کیفیت داشته باشید. اگر این اتفاق نیفتاد، ممکن است لازم باشد تست شما به روز دیگری موکول شود.
اولین آزمایش خواب بین 1.5 تا 3 ساعت پس از زمان بیداری طبیعی تان انجام می شود. این معمولا به این معنا است که شما در ساعت 9 صبح یا 10 صبح بیدار می شوید. حداقل یک ساعت قبل از اولین آزمایش، باید یک صبحانه سبک صرف کنید.
سپس سنسور هایی روی سر، صورت و چانه شما قرار می گیرند. این سنسور ها، سیگنال های الکتریکی کوچکی را به کامپیوتر ارسال می کنند. سیگنال ها، زمان خوابیدن و بیدار شدن شما را در طول تست نشان می دهند. در طول تست توانایی بیدار ماندن هیچ احساس دردی نخواهید داشت. سنسور ها به آرامی روی پوست شما قرار می گیرند و به کامپیوتر متصل می شوند. کابل ها به اندازه کافی بلند هستند تا شما بتوانید به راحتی در رختخواب حرکت کنید.
در ابتدای تست خواب، از شما خواسته می شود که چشمان خود را حرکت دهید، دندان های تان را قفل کنید و پاها را تکان دهید. این امر بدان جهت است که اطمینان حاصل کنند سنسور ها به درستی عمل می کنند. یک دوربین ویدئویی با نور کم به تکنسین اجازه می دهد که از اتاقی نزدیک، شما را ببینید.
برای هر آزمایش، شما به آرامی در حالی که کمر و سر تان با یک بالش پشتیبانی می شود، در رختخواب می نشینید. این موضوع بسیار مهم است که تا جایی که می توانید، راحت باشید. از شما خواسته خواهد شد که به نشستن ادامه دهید و به طور مستقیم، مقابل تان را نگاه کنید. سپس باید تا جایی که می توانید، سعی کنید بیدار بمانید.
جهت بیدار نگه داشتن خود مجاز به انجام کارهای دیگر نیستید. این شامل اقداماتی مانند آواز خواندن یا سیلی زدن به صورت تان می شود.
اعضای تیم خواب مانع از ورود نور خورشید به اتاق شما می شوند و تنها نور کم سویی در پشت تخت شما قرار دارد. عوامل بیرونی که ممکن است بر روی خواب شما تأثیر بگذارد، محدود می شوند. جو اتاق خواب، بسیار آرام و ساکت خواهد بود. دمای اتاق نیز بر اساس سطح راحتی شخصی شما تنظیم می گردد.
چنانچه به خواب رفتید، پس از حدود 90 ثانیه بیدار تان خواهند کرد. اگر در عرض 40 دقیقه به خواب نروید، تست به پایان خواهد رسید.
بین آزمایشات، باید از تخت خارج شوید و خودتان را مشغول کاری کنید تا بیدار بمانید. درست بعد از پایان آزمایش دوم (حوالی ظهر) باید یک ناهار سبک میل کنید.
در مجموع 97.5٪ از افرادی که خواب طبیعی دارند، در طول تست توانایی بیدار ماندن به طور متوسط 8 دقیقه یا بیشتر بیدار می مانند. در این تست، به خواب رفتن در کمتر از 8 دقیقه، غیر طبیعی خواهد بود. نتایج نشان می دهد که حدود 40 تا 59 درصد افراد دارای خواب طبیعی در طول 40 دقیقه هر یک از این چهار آزمایش، بیدار می مانند.
پس از آخرین آزمایش چرت زدن، مجددا توسط سنسور ها آزمایش می شوید، و سپس آنها را از شما جدا می سازند. این آزمایش آخر، تست را تکمیل خواهد کرد و شما می توانید بروید.
تکنسین خواب، اولین فردی است که به بررسی داده های حاصل از تست می پردازد. او زمان خواب و بیداری تان را به شما نشان می دهد. سپس نتایج به یک پزشک متخصص خواب ارجاع داده می شود. پزشک جهت ارزیابی میزان خواب آلودگی روزانه تان به سادگی این تست را بررسی خواهد کرد.
در حال حاضر، مراکز تست خواب گوناگونی وجود دارد و مقررات سختگیرانه ای برای این مراکز تنظیم شده است. این از آن رو است که مطمئن شوند بیماران مبتلا به اختلالات خواب، بالاترین سطح مراقبت را دریافت می کنند. در این مراکز، نتایج تست توانایی بیدار ماندن همیشه توسط یک متخصص خواب با تجربه بررسی می شود.
معمولا حدود دو هفته طول می کشد تا نتایج به دست آمده از تست توانایی بیدار ماندن آماده شود. در برخی موارد، پزشکان جهت کسب اطلاعات بیشتر به این تست نیاز دارند. پزشک می تواند با تکنسین یا پزشکی که از شما تست به عمل آورده، مشورت کند.
پزشک پس از بررسی و تفسیر تست، نتایج را با شما در میان خواهد گذاشت.
جهت دریافت اطلاعات بیشتر در اینباره و مشاوره، همین امروز با کلینیک ما تماس حاصل فرمایید.
شاد و سلامت باشید.
تحقیق و ترجمه: مینو زرفش
