تشریح اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب

اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب (RMD) به حرکات مکرر بدن اطلاق می گردد. این حالت در زمان خواب آلودگی یا خواب اتفاق می افتد. اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب اغلب در کودکان دیده می شود. در کنار این حرکت ها، هام هام کردن یا تولید سایر اصوات نیز احتمال می رود. این اصوات می توانند بسیار بلند و آزار دهنده باشند.

به طور کلی 3 نوع اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب وجود دارد:

• جنباندن بدن – در این حالت کودک ممکن است کل بدن خود را تکان دهد. این وضعیت ممکن است در حالت نشسته هم اتفاق بیافتد.
• کوبیدن سر – این حالت بیشتر زمانی رخ می دهد که کودک به روی صورت خوابیده باشد و سعی می کند سر یا کل بدنش را بلند کند. سپس با زور سرش را به بالش یا تشک می کوبد. این حرکت بارها و بارها تکرار می شود. این حالت حتی ممکن است در حالی که کودک نشسته است نیز رخ دهد و سرش را یک ضربه پس از دیگری به دیوار یا تاج تخت بکوبد. گاهی اوقات ممکن است جنباندن بدن توام با کوبیدن سر شود و کودک دست و پایش را تکان دهد و همزمان سرش را به دیوار یا تخت بکوبد.
• غلتاندن سر – در این حالت سر به جلو و عقب غلتیده می شود. کودک معمولا به پشت می خوابد. کوبیدن سر، آزار دهنده ترین فرم این مشکل به شمار می رود. این وضعیت معمولا کم ترین آسیب را برای نوزادان و کودکان نوپا به همراه دارد. هنگامی که کودک به چارچوب تخت ضربه می زند، حرکات شدید می تواند موجب ایجاد صدای بلند شود.

اصوات تولید شده می تواند به شدت دیگر اعضای خانواده را ناراحت کند. این نگرانی برای والدین طبیعی است. تا کنون هیچ گونه آسیب جدی ناشی از اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب یافت نشده است. برای والدین مهم است که در مورد این رفتارهای کودک خود با پرستار کودک، اعضای خانواده و یا فردی که از کودک نگهداری می کند، صحبت کنند و آن ها را نیز در جریان بگذارند.

شکل های کمتر شایع اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب عبارتند از:

• جنباندن بدن
• کوبیدن پا
• غلتاندن پا

این اپیزود ها اغلب زمانی رخ می دهند که کودک تقریبا به خواب رفته است. آنها همچنین ممکن است در هر نقطه از شب رخ دهند. گاهی اوقات، حتی وقتی که کودک بیدار است، ممکن است در طول فعالیت های آرام نیز رخ دهد. کودک ممکن است در حال گوش دادن به موسیقی یا سواری در اتومبیل باشد.

از بی خوابی رنج میبرید؟ تاکنون چیزی درباره تست خواب شنیده اید؟

نرخ بروز این اختلال ممکن است متفاوت باشد، اما حرکت ها سریع هستند. هر یک یا دو ثانیه، یک یا دو حرکت رخ می دهد. یک اپیزود اغلب تا 15 دقیقه طول خواهد کشید. هنگامی که حرکت یا صدایی خواب کودک را مختل کند، حرکات ممکن است متوقف شوند. کودکانی که به اندازه کافی بزرگ شده اند که صحبت کنند، معمولا این رویدادها را در صبح به یاد نمی آورند.

این واکنش ها در نوزادان و کودکان معمولی شایع است. حرکات به تنهایی برای اختلال بر شمردن، واجد شرایط نیستند. این مورد تنها در مواردی یک اختلال محسوب می شود که تکان ها و حرکات به شدت به کودک آسیب برساند و یا به شدت خواب او را مختل سازد.

علائم

بنا بر موارد زیر ممکن است کودک شما دارای اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب باشد:

• کودک حرکات بدن تکرار شونده ای را انجام دهد، مانند تکان دادن بدن، کوبیدن سر یا غلتاندن سر
• این حرکات بدن هنگامی رخ دهد که کودک شما خواب آلوده یا خواب باشد
• این حرکات خواب کودک را با مشکل مواجه سازد، کودک را در طول روز خواب آلود یا بد خلق کند یا کودک آسیبی ببیند که نیاز به درمان دارد

همچنین مهم است بدانید که آیا چیز دیگری وجود دارد که موجب بروز مشکلات خواب کودک شما شده است. این مشکلات ممکن است در نتیجه یکی از موارد زیر باشند:

• یک اختلال خواب دیگر
• یک وضعیت پزشکی
• مصرف داروها
• اختلال در سلامت روان
• سوء مصرف مواد

عوامل خطر

بروز این اختلال در نوزادان و کودکان سالم بسیار شایع است. جنباندن بدن به طور متوسط ​​در سن شش ماهگی شروع می شود. کوبیدن نیز به طور متوسط در سن ​​9 ماهگی آغاز می شود. در 9 ماهگی، والدین گزارش داده اند که 59٪ نوزادان یکی از حرکات ریتمیک زیر را داشته اند:

• تکان بدن (43٪)
• کوبیدن سر (22٪)
• غلتاندن سر (24٪)

در 18 ماهگی، نرخ کلی به 33٪ کاهش می یابد. معمولا در سال دوم یا سوم عمر، این اختلال به کل برطرف می شود. در سن پنج سالگی، نرخ ابتلا تنها 5 درصد است.

به نظر می رسد این اختلال در پسران و دختران به یک میزان رخ دهد. این وضعیت ممکن است بیشتر در بین اعضای یک خانواده رخ دهد. یک مطالعه نشان می دهد که کودکان دارای اختلال تکان دادن بدن، سطح اضطراب بیشتری دارند.

اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب به ندرت در نوجوانان و بزرگسالان گزارش شده است. این وضعیت ممکن است در سنین بالاتر به دلیل آسیب به دستگاه عصبی مرکزی ظاهر شود. در کودکان یا بزرگسالان بزرگتر، این حرکات ممکن است مربوط به یکی از موارد زیر باشد:

• عقب ماندگی ذهنی
• اوتیسم
• اختلال رشدی فراگیر

در بیشتر موارد این حرکات مرتبط با خواب نیستند و زمانی که فرد بیدار است، رخ می دهد.

تشخیص

اکثر کودکانی که این جنبش ها را دارند، نیازی به درمان ندارند. این بخشی عادی از روند رشد خواب آنها به شمار می رود. در مورد نگرانی های خود با پزشک فرزند تان مشورت کنید. اگر این تکان ها به کودک تان زخم یا آسیب وارد کرده و یا او را از خواب خوب و با کیفیت باز داشته است، باید به یک متخصص خواب مراجعه کنید.

اول، پزشک باید بداند چه زمانی برای اولین بار این تکان ها شروع شده اند. او همچنین باید بداند چه چیز دیگری در زندگی فرزند شما اتفاق افتاده است. پزشک ممکن است از شما بخواهد اطلاعات خواب فرزند خود را به چندین هفته در یک دفتر یادداشت بنویسید. این اطلاعات شامل زمانی است که شما به طور معمول به خواب می رود و بیدار می شود. این داده ها به پزشک تان سرنخ هایی جهت تشخیص و انتخاب روش درمان می دهد. پزشک باید از کلیه سوابق پزشکی کودک تان مطلع باشد. حتما پزشک تان را از مصرف هر گونه دارو در گذشته یا حال مطلع کنید. همچنین اگر کودک تان دچار اختلالات خواب یا اختلالات عصبی شده، به پزشک اطلاع دهید.

جهت تشخیص اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب نیازی به انجام آزمایشات خاص نیست. اگر حرکات و تکان ها در کودک شدید باشد، ممکن است لازم باشد تست خواب انجام دهید. این نوع تست، یک پلی سومنوگرافی است. تست خواب، بهترین روش برای ارزیابی خواب است. این تست، نمودار امواج مغزی، ضربان قلب و تنفس در طول خواب را نشان می دهد. همچنین حرکات دست و پا را ثبت می کند. تست خواب نشان خواهد داد که آیا کودک به سایر اختلالات خواب مبتلا است یا خیر. این روش، همچنین شدت مشکل را نشان می دهد. برای کسب اطلاعات بیشتر و انجام تست خواب کلیک کنید.

جدیدترین تحقیقات درباره RMD

در سال‌های اخیر، تحقیقات متعددی در زمینه RMD انجام شده است که نتایج آن‌ها به ما کمک می‌کند تا این اختلال را بهتر بشناسیم و درمان‌های موثرتری ارائه دهیم.

1. تأثیر ژنتیک: یک مطالعه جدید نشان داده است که عوامل ژنتیکی نقش مهمی در بروز RMD دارند .
2. ارتباط با اختلالات دیگر: تحقیقات نشان می‌دهد که RMD ممکن است با اختلالات دیگری مانند سندرم پای بی‌قرار (RLS) و اختلالات خواب دیگر مرتبط باشد.
3. نقش استرس: بررسی‌ها نشان داده‌اند که استرس و اضطراب می‌توانند علائم RMD را تشدید کنند .
4. تأثیر داروها: برخی داروها مانند داروهای ضد افسردگی و داروهای ضد روان‌پریشی ممکن است باعث تشدید علائم RMD شوند .
5. تغذیه و سبک زندگی: تغییرات در رژیم غذایی و سبک زندگی، از جمله کاهش کافئین و الکل، می‌تواند به کاهش علائم کمک کند .
6. نقش خواب عمیق: تحقیقات نشان داده‌اند که افرادی که خواب عمیق‌تری دارند، کمتر دچار RMD می‌شوند .
7. فیزیوتراپی: فیزیوتراپی و تمرینات خاص می‌توانند به کاهش علائم RMD کمک کنند.
8. مدیتیشن و آرامش: استفاده از تکنیک‌های مدیتیشن و آرامش می‌تواند به کنترل استرس و کاهش علائم کمک کند.
9. بررسی‌های تصویربرداری مغزی: مطالعات تصویربرداری مغزی نشان داده‌اند که فعالیت‌های غیر طبیعی در مناطق خاصی از مغز ممکن است با RMD مرتبط باشند .
10. تأثیر نور آبی: قرار گرفتن در معرض نور آبی قبل از خواب ممکن است بر کیفیت خواب تأثیر بگذارد و علائم RMD را تشدید کند .
11. رژیم غذایی غنی از منیزیم: رژیم غذایی حاوی منیزیم ممکن است به کاهش علائم کمک کند .
12. مکمل‌های غذایی: برخی مکمل‌ها مانند ملاتونین ممکن است در مدیریت خواب و کاهش علائم مؤثر باشند.
13. خواب درمانی: درمان‌های شناختی-رفتاری برای بهبود کیفیت خواب نیز مؤثر واقع شده‌اند .
14. تحقیقات بالینی: مطالعات بالینی نشان داده‌اند که درمان‌های ترکیبی شامل داروها و روش‌های غیر دارویی بهترین نتایج را دارند.
15. نقش پزشکان متخصص: مشاوره با پزشکان متخصص مغز و اعصاب، مانند دکتر مصطفی امیری، می‌تواند به تشخیص صحیح و انتخاب درمان مناسب کمک کند.

درمان‌های موجود برای RMD

درمان RMD معمولاً شامل ترکیبی از روش‌های دارویی و غیر دارویی است:

• داروهای تجویزی: پزشکان ممکن است داروهایی مانند آگونیست‌های دوپامین یا آرام‌بخش‌ها را تجویز کنند.
• تغییرات سبک زندگی: تغییراتی مانند تنظیم ساعت خواب، کاهش مصرف کافئین، و تمرینات منظم می‌تواند مفید باشد.
• درمان‌های روان‌شناختی: مشاوره روان‌شناختی برای مدیریت استرس و اضطراب نیز توصیه می‌شود.

مرکز تخصصی دکتر مصطفی امیری

دکتر مصطفی امیری، متخصص مغز و اعصاب و فلوشیپ اختلالات خواب، یکی از برجسته‌ترین پزشکان در این حوزه است. ایشان با سال‌ها تجربه در درمان اختلالات خواب، کلینیک تخصصی خود را راه‌اندازی کرده‌اند تا بهترین خدمات را به بیماران ارائه دهند. کلینیک دکتر امیری به عنوان یک مرکز معتبر برای تشخیص و درمان مشکلات خواب شناخته شده است.

نتیجه‌گیری

اختلال حرکتی ریتمیک مرتبط با خواب یک چالش جدی برای بسیاری از افراد است، اما با پیشرفت‌های علمی اخیر، امید به کنترل این اختلال بیشتر شده است. مشاوره با متخصصان مجرب مانند دکتر مصطفی امیری می‌تواند راهگشای بسیاری از مشکلات باشد.با توجه به اطلاعات ارائه شده، افرادی که با علائم RMD مواجه هستند باید هر چه سریع‌تر اقدام کنند تا کیفیت خواب خود را بهبود بخشند.