راه رفتن در خواب ، خوابگردی یا شب گردی که به عنوان سومنوبولیسم نیز شناخته می شود شامل بلند شدن فرد از رختخواب و راه رفتن در حالی که در حالت خواب به سر می برد است. این عارضه در کودکان بیش از بزرگسالان شایع است، اختلال راه رفتن در خواب معمولا با رشد در سال های نوجوانی از بین می رود.
تنها عاملی که اغلبا در خصوص اختلالات خواب نادیده گرفته می شود کمبود ویتامین هاست. این را باید در نظر داشته باشیم که ما برای دست یابی به یک خواب خوب و با کیفیت پایدار نیاز به سطوح کافی مواد مغذی کلیدی داریم.
درمان رفتاری شناختی برای بی خوابی یک برنامه ساختار یافته ای است که به شما کمک می کند تا افکار و رفتارهایی را که باعث بوجود آمدن یا بدتر شدن اختلالات خواب می شوند را شناسایی و جایگزین کنید. بر خلاف قرص های خواب آور، درمان رفتاری شناختی بی خوابی به شما کمک می کند تا علل اساسی مشکلات خواب خود را برطرف کنید.
شایع ترین اختلالات خوابی که توسط تست سنجش خواب آلودگی طی روز MSLT تشخیص داده می شوند، نارکولپسی (حمله خواب )و هایپرسومنیا (پر خوابی) ایدئوپاتیک هستند. MSLT همچنین در تمایز بین دو اختلال خواب مفید است، زیرا علائم آنها ماهیت مشابهی دارند.
مردم برای عملکرد مناسب بدنی خود نیاز به خواب خوب دارند.
تست های خواب معمولا اولین گام در تشخیص بیشتر و بهتر اختلالات خواب است.
تست های خواب، چرخه های خواب بیمار و مراحل خواب آنها را برای شناسایی هر گونه تخلل مرتبط با اختلالات خواب بررسی می کند.
افراد مبتلا به براکسیسم خواب ( دندان قروچه ) نیز می توانند از سردرد، درد گوش، درد فک، اختلالات مفصلی فک و دندان های آسیب دیده رنج ببرند. براکسیسم خواب نیز ممکن است با دیگر شرایط پزشکی ارتباط داشته باشد و بر کیفیت زندگی تأثیر بگذارد.
نارکولپسی ( حمله خواب) یک نوع اختلال خواب است که به میل غیر طبیعی و شدید به خواب در روز میگویند.این واژه یونانی است و از کلمه نارکو به معنی گیجی گرفته شده است. این اختلال همراه با حس خواب آلودگی عمیق روزانه، فلج خواب، توهم خواب و کاتاپلکسی(یا تن‌انداختگی، نوعی بیماری است بدین معنی که شخص به هنگام حالات هیجانی قوی یا خنده و گریه شدید اختیار عضلانی بخش‌هایی از بدن خود را از دست می‌دهد و به زمین می‌افتد، اما هم‌چنان به‌هوش است) است.
هنگام وقوع ترس های شبانه ، کودک در رختخواب نشسته و فریاد می زند. گرچه به نظر می رسد کودک بیدار است، اما کودک گیج و سردرگم ،بهم ریخته وبی توجه و بدون واکنش به محرک هاست. به نظر می رسد که کودک از حضور والدین خود نیز آگاه نیست و معمولا صحبت نمی کنند. کودک ممکن است خود را به اطراف تخت بکوبد و واکنشی به دلداری دادن والدین نداشته باشد.