سکسومنیا یا رابطه جنسی حین خواب چیست؟

سکسومنیا یا رابطه جنسی در حین خواب چیست؟

همراهان گرامی سلام!

هر شخصی ممکن است از یک نوع اختلال خواب رنج ببرد.در جهان امروز انواع اختلالات خواب وجود دارد که شاید یک یا چند تا از آنها نظیر حرف زدن در خواب ، غذا خوردن در خواب ، راه رفتن در خواب حتی رانندگی در خواب را تجربه کرده و یا در اطرافیان خود دیده باشید. اما اختلال خوابی که ممکن است تا به حال چیزی درباره اش نشنیده باشید ، سکس در خواب یا سکسومنیا است.

رابطه جنسی در خواب (سکسومنیا) نوعی اختلال خواب از خانواده ی پاراسومنیاها  یا خواب پریشی است. پاراسومنیا، حاصل گیر کردن مغز بین مراحل خواب است. در این مرحله ی بینابینی، ممکن است فرد در هنگام خواب همانند زمانی که بیدار است عمل کند.

وقتی که مغز شما مراحل مختلف خواب را طی می کند، گاهی ممکن است نورون ها یا عصب ها از این مراحل جا بمانند یا آزاد نشوند. براساس این اشتباه بخشی از مغز را بیدارمی شود، در حالیکه بقیه قسمت های مغز هنوز خواب هستند.محققین میگویند آزاد نشدن نورون ها ممکن است دربخش هایی از مغز رخ دهد که اساسی ترین عملکردهای انسانی را کنترل می کنند.

آنها می گویند: رفتارهای اساسی وجود دارد که در عمق مغز جای گرفته اند، این رفتارها حرکات ساده ای هستند که برای بقا ضروری می باشند، مثل حالت دفاعی و جویدن. البته برقراری رابطه جنسی و تمایلات جنسی نیز از آن جمله اند.

اشخاصی که مبتلا به سکسومنیا یا سکس در خواب  هستند احساسات مربوط به رابطه جنسی را  حین خواب کاملا تجربه می کنند. این رفتارها از خود ارضایی گرفته تا نزدیکی کردن متغیر هستند. درمان  اصلی اختلالات خواب و يا مشکلات رفتاري حین خواب شامل رابطه جنسي در خواب نیز می شود.

متخصصین خواب این پدیده را به عنوان رفتارهای جنسی غیر طبیعی مرتبط با خواب رسمیت شناختند و به آن سکسومنیا میگویند.

در حقیقت بخشی از مغز که مربوط به نیازهای اولیه فرد است بیدار شده و او را وادار به برقراری رابطه جنسی با شریکش می کند، در حالیکه بخش پیچیده و مدرن مغزش که دارای بخش های مختلف است، هنوز در حالت خواب به سر میبرد.

سکسومنیا  یا  رابطه جنسی حین خواب زمانی اتفاق می افتد که فرد در  هنگامی که در خواب به سر میبرد فعالیت های جنسی از خود بروز میدهد.

بیشتر تحقیقات موجود نشان می دهد که حوادث ضمنی سکسومنیا اغلب در طول مرحله ی حرکت غیر سریع چشم در خواب (NREM)،  که در واقع عمیق ترین مرحله از چرخه خواب است، رخ می دهد.

رویاهای جنسی شامل سکسومنیا نمی شوند چرا که رویاهای سکسی مستلزم اعمال جسمانی یا رفتارهای فیزیکی به غیر از نعوظ و انزال نیستند.

سکسومنیا زمانی است که یک شخص درحین خواب و نا هوشیاری شروع به فعالیت جنسی می کند.

سکسومنیا نوعی پاراسومنیا، یک  تجربه ،رفتار و فعالیت غیرطبیعی است که درهنگام خواب عمیق رخ می دهد. اما بسیاری از حقایق مربوط به سکسومنیا، مانند علت دقیق آن، انواع نشانه ها و شیوع آن،  هنوز کاملا قابل درک نیست.

سکسومنیا نسبتا یک وضعیت جدید است، اولین پرونده رسمی در سال 1986 گزارش شده است. طبق یک مطالعه در سال 2015، تنها 94 مورد از سکسومنیا در سراسر جهان ثبت شده است.

سکسومنیا برای تحقیق و مطالعه درازمدت بسیار دشوار است ، چرا که به صورت رندوم و تصادفی در برخی از شب ها در افراد اتفاق می افتد.

حوادث ضمنی سکسومنیا ممکن است تنها با تماس فیزیکی با هم بستر ایجاد شود. این اختلال نوعی از  خانواده ی پاراسومنیا در مرحله ی خواب با حرکت سریع چشم  (NREM) است. پزشکان متخصص معتقدند این امر می تواند ناشی از استرس، محرومیت از خواب قبلی و مصرف بیش از حد الکل یا داروهای دیگر باشد. افراد مبتلا به سکسومنیا  عملیاتی در حین خواب انجام می دهند را بعدا به خاطر نمی آورند. این رفتار جنسی شناخته شده ی نسبتا جدید در پزشکی، در پرونده های دفاعی جنایی تجاوز جنسی مورد استفاده قرار گرفته است.

سکسومنیا اغلب همراه با دست مالیدن به خود و یا حرکات جنسی آغاز می شود، اما همچنان باعث می شود فرد بی خبر  به دنبال رابطه جنسی با دیگران باشد. سکسومنیا ممکن است همزمان با سایر فعالیتهای پاراسومنیا مانند در خواب حرف زدن و یا راه رفتن اتفاق بیافتد.

گاهی اوقات یک شریک، هم اتاقی یا پدر و مادر هستند که ابتدا متوجه علائم بیماری می شوند. شریک های جنسی  فرد ممکن است متوجه شوند که همسرشان دارای سطح غیرطبیعی پرخاشگری جنسی در روز و  کاهش و جلوگیری از بروز احساسات در شب است.

علائم رایج حوادث ضمنی سکسومنیا عبارتند از:

• نوازش کردن، لمس کردن، بوسیدن
• فشار آوردن به باسن
• ناله های سکسی
• تنفس سریع و تپش قلب بالا 
• تعریق
• استمنا ( خود ارضایی)
• منقبض کردن لگن
• معاشعه و پیش نوازی با همبستر
• مقاربت جنسی
• ارگاسم خودبه خودی
• به یاد نداشتن هیچ خاطره ایی از وقایع جنسی 
•  نگاه خیره وبهت زده در حین این رخداد
•  نداشتن هیچ گونه واکنش به حوادث محیط بیرونی 
• ناتوانی و یا سختی در بیدار شدنحین وقوع رخداد 
• انکار از انجام هرگونه  فعالیت در طی روز هنگام هوشیاری
• حرف زدن و راه رفتن حین خواب

به غیر از نشانه های جسمی که در طول حوادث ضمنی رخ می دهد، سکسومنیا می تواند عواقب مضر عاطفی، روحی و اجتماعی و حتی جنایی داشته باشد.

محرومیت از خواب، استرس، و شغل های شیفتی ممکن است   عوامل محرک زایی برای رخ دادن سکسومنیا باشند.

مثل سایر پاراسومنیاها مانند راه رفتن در خواب،  سکسومنیا هم به نظر می رسدبه دلیل اختلالی در مغز مابین مراحل خواب عمیق رخ میدهد.این اختلالات اغلب انگیختگی اغراق آمیز یا گیج بیداری(CONFUSION AROUSAL) نامیده می شوند.

اگرچه علل خواب جنسی هنوز معلوم نیست، تحقیقات نشان می دهد که این وضعیت دارای عوامل خطرناکی است، در درجه اول، شرایط پزشکی، عادات شیوه زندگی، شغل و داروهایی که با الگوهای خواب تداخل دارند.

گزینه هایی که احتمال سکسومنیا را افزایش می دهد عبارتند از:

• کمبود خواب
• خستگی شدید
• مصرف الکل بیش از حد
• استفاده از مواد مخدر غیر قانونی
• اضطراب
• فشار
• شرایط  بد خواب  (مکان با نور بیش از حد، پر سر و صدا یا گرم)
• بهداشت ضعیف خواب یا روتین خواب نامنظم
•  مشاغل شیفتی به ویژه  در کارهایی با استرس زیاد، مانند کار نظامی یا بیمارستان
• مسافرت رفتن
• به اشتراک گذاری تخت با شخصی، صرف نظر از رابطه آنها با هم

آپنه انسدادی خواب با بسیاری از موارد مستند شده از سکسومنیا مرتبط است، به احتمال زیاد به دلیل است که باعث بروز اختلال در خواب عمیق می شود.

بعضی از اشخاصی که در بزرگسالی سکسومنیا را تجربه میکنند ، سایر رفتارهای پاراسومنیا،  نظیر راه رفتن در خواب را هم تجربه کرده و یا در کودکی انجام می داده اند.

مشکلات پزشکی که به عنوان  عوامل خطر برای سکسومنیا در نظر گرفته شده اند عبارتند از:

• آپنه انسدادی خواب (OSA)
• سندرم پای بی قرار(RLS)
• بیماری ریفلاکس گوارشی (GERD)
• سندرم روده تحریک پذیر (IBS)
• پیشینه ی سایر فعالیت های پاراسومنیا، مانند راه رفتن و یا حرف زدن در خواب
• بیماری کرون
• کولیت
• زخم معده
• سردردهای میگرنی
• انواع صرع و سایر اختلالات تشنج
• سرماخوردگی
• داروهای اضطراب و افسردگی، به ویژه سیتالوپرام (SSRI)
• اختلالات مرتبط با خواب، بیماری  مرتبط با ترومای جنسی در دوران کودکی
• بیماری پارکینسون

وقتی سکسومنیا با استفاده از الکل یا مواد مخدر غیر قانونی مرتبط است، درمان شامل متوقف کردن  بلافاصله مصرف این موارد و یا کاهش مصرف دارو به سطح ایمن است.

ممکن است به عنوان یک عارضه جانبی داروهای تجویزی ،افراد  مبتلا به اختلال سکس در حین خواب شوند از این رو نیاز به  قطع مصرف مواد مخدر یا تغییر دوز داشته باشند.

هر چند در بسیاری از موارد، مزیت یک دارو بیشتر از عوارض جانبی آن است، ولی درمان ممکن است بر کاهش علائم سکسومنیا تمرکز کند.

به نظر می رسد بهترین راه برای درمان این بیماری، حفظ یک برنامه مطلوب و منظم برای خواب و بیداری است.

در اکثر موارد گزارش شده، علائم سکسومنیا در افرادی که خوابی منظم و با کیفیت بالا داشته اند کاهش یافته و یا حل و فصل شده است.

اثر واقعی درمان سکسومنیا را به وضوح نمیتوان متوجه شد  چرا که ردیابی علائم در طولانی مدت دشوار است.

برخی از داروها را میتوان برای درمان سکسومنیا، از جمله آرام بخشها و داروهای ضد افسردگی تجویز کرد .

در برخی موارد گزارش شده، داروهایی با برچسب تعبیه شده ی متفاوت که برای درمان بیماریهای دیگر طراحی و تایید شده اند به منظور کنترل و مدیریت سکسومنیا کاربرد داشته است.

درمان وضعیت هایی که موجب اختلال در خواب می شوند، نظیر آپنه انسدادی خواب، میتواند تا حدودی موارد سکسومنیا را کاهش یا برطرف کند.

گزینه های دارو درمانی برای سکسومنیا عبارتند از:

• داروهای ضد اضطراب و داروهای ضد افسردگی، مانند دولوکستین و کلونازپام
• درمان فشار مثبت هوایی مداوم (CPAP)
• آنتی اسیدها و مهار کننده های پمپ پروتون (PPI). این موارد بدون نسخه یا آنلاین قابل دسترسی هستند.
• داروهای خفیف آرام بخش 
• محافظان دهان، صفحات گاز زدن یا دستگاه های پیشرفته برای فک پایین ( قبل از خرید این موارد با یک پزشک متخصص مشورت کنید)

تقریبا  در همه ی موارد توصیف شده از سکسومنیا، حداقل بخشی از فرآیند درمان حاوی تغییر در سبک زندگی بوده است. از آن جاییکه بیشتر علائم و نشانه های سکسومنیا تاثیر منفی در دیگر افراد میگذارد، بهترین راه درمان آن، تمایل به انزوای شبانه است.

برخی از افراد مبتلا به سکسومنیا علائم مشکل زای این اختلال را با قفل کردن در اتاق خواب خود، شبها را به تنهایی سر کردن یا قرار دادن یک سیستم زنگ خطر در اتاق خواب خود کاهش دادند.

ملاقاتبا یک  روانپزشک یا روانشناس همچنین میتواند احساس خجالت و شرم در خصوص سکسومنیا  را کاهش دهد.

افراد مبتلا به سکسومنیا میتوانند بسیاری از علائم عاطفی، روانی و اجتماعی خود را با شرکت در جلسات مشاوره ی گروهی با افرادی که به شکل منفی تحت تاثیر نشانه های این اختلال قرار دارند به طرز چشمگیر و موثری کاهش دهند.

در بسیاری از موارد مستند شده، علائم سکسومنیا موجب بیدار شدن و خشم در شریک خوابی که هوشیار است شده است.

درتحقیقاتی در  سال 2007 به این نتیجه رسیدند که برخی از شریک های جنسی افراد در طول حوادث ضمنی سکسومنیا کمتر هول یا خجالت زده شده و بیشتر بر رضایت شریک زندگی خود متمرکز شده اند.

سکسومنیا به تازگی از نظر پزشکی طبقه بندی شده است، بنابراین هیچ فرآیند تشخیصی استاندارد برای این اختلال وجود ندارد.

یک روانپزشک ویا  یک متخصص اختلالات خواب میتواند با بررسی سابقه پزشکی فرد و سوالات مربوط به علائم، سکسومنیا را تشخیص دهد. با این حال،  مناسب ترین روش تشخیصی برای سکسومنیا  که به طور گسترده ایی پذیرفته شده است پلی سومنوگرافی یا تست خواب است.

در هنگام پلی سومنوگرافی، فرد زمانی که در خواب به سر میبرد به دستگاه های فیزیولوژیکی مانند ضربان قلب، تنفس و نظارت بر حرکت متصل شده و تمامی این شرایط بررسی می شود.

در حال حاضر رابطه ی جنسی حین خواب به عنوان یک نوع پاراسومنیا در راهنمای تشخیصی اختلالات روانی طبقه بندی می شود.

همچنین در نسخه سوم طبقه بندی بین المللی اختلالات خواب ،سکسومنیا به عنوان یک نوع پاراسومنیا غیر REM طبقه بندی شده است.

بعضی از مردم احساس شرمندگی یا خجالت می کنند وقتی متوجه می شوند که ناخواسته کارهایی را انجام دادند ، به خصوص که آنها اعمال جنسی  باشند.

همچنین در سکسومنیا مشکل رضایت  طرفین مطرح می شود، با توجه به اینکه فرد هنگام آغاز و یا حین  عمل جنسی از لحاظ فنی ناهوشیار است میتواند عواقب ناخوشایندی  برای فرد و شخص مقابل در پی داشته باشد. پرونده های متعددی در دادگاه اتهامات مربوط به سوء رفتار جنسی مربوط به رابطه جنسی حین خواب وجود دارد و نتایج مختلفی را شامل می شود.

اگر چه سابقه پزشکی و سایر شواهد شخصی  فرد در دادگاه به دقت بررسی می شود، اما تعیین جوابگویی به این مسئله هنوز پیچیده و بحث برانگیز است.

محقق و مترجم: محجوبه فاموری